My story....

Ken je dat, bewust en onbewust verkeerde keuzes gemaakt in je leven.
Lamlendig door verdriet, met pijn in je hart liggend in je bed.
Vaak genoeg gedacht wat doe je toch fout, waarom trap je er steeds weer in?

Eerst even een aantal jaar terug in de tijd.
Als beginnend verpleegster vond ik het heerlijk om iets extra te geven aan de mensen.
Eerst nog de haren kammen en de nagels mooi lakken.
Pauze nemen: 'Nee joh. Zorgen en lief zijn voor de ander werd mijn motto en gaf mij energie.
Bedankt voor je moeite niet vaak gehoord, maar hield mij niet tegen om een stapje terug te doen.
Blijven geven en geven, steeds meer mezelf wegcijferen werd bijna vanzelfsprekend.
Geen nee durven zeggen en als ik het een keer zei mij daarna enorm schuldig voelen.
Mogen ontvangen en van mezelf houden moest ik nog leren.

Toch weer die stem, een gevoel van binnen.
Luister alstublieft toch eens ‘echt’ naar je gevoel.
Wees lief voor jezelf.

Luister naar je innerlijke stem…